Peter Byaruhanga er áhugaverður landbúnaðarfræðingur. Í kringum heimili hans í Bukalasa, nálægt Bukalasa landbúnaðarháskólanum, eru alls kyns plöntur undir rannsóknum og nýjungum. Athyglisverðasta nýjungin er þó notkun kolakurks sem áburður eða aukefni í jarðvegsjörð.
„Þetta er ein auðlind sem margir úgandískir bændur vita ekki um,“ segir hann þegar hann grefur um botn kaffitrésins. Þegar hann grafar lítur jarðvegurinn út fyrir að vera svartur, óháð þurrkatímabilinu sem enn var að eyðileggja um svæðið.
„Sjáðu til, þessi tré eru bara eins árs,“ segir hann. Trén líta vel út. Stönglarnir líta sterkir út. Útibúin eru löng og þess vegna loforð um góða framleiðslu. Hann bendir síðan á eitt avókadótrésins í garðinum sínum. Trén höfðu mikið af ávöxtum og voru að mestu græn, óháð þurru álögum í byrjun febrúar. „Það framleiðir allt árið vegna þess að ég notaði kol ryk til að draga úr raka í kringum það,“ segir hann.